مقدمه
کتاب «یک مردمشناسی جدید از اسلام[1]» نوشته جان آر بوئن[2] در سال 2012 میلادی توسط انتشارات کمبریج به چاپ رسیده است. این کتاب از مجموعه کتابهای «حرکتهای جدید در مردمشناسی[3]» است که متمرکز بر بحثهای جدید در مردمشناسی اجتماعی و فرهنگی تولید و منتشر میشوند. در این مجموعه کتابها نویسندگان با استفاده از زوایا و تحلیلهای اصیل، پرسشهای جدید در مردمشناسی را معرفی کرده و پیشرفتهایی را که از مرزهای موجود فراتر میروند مورد بررسی قرار میدهند و در بحثهای اخیر میسنجند. هر کتاب مسائل نظری را با ماده قومنگاری که از پژوهش معاصر و یا مطالعات جاری و همین طور موارد ذکر شده در متون، یادداشتها و سایر انواع گزارش استخراج شده، به تصویر میکشد.
هدف این مجموعه معرفی کتابهایی است که به اندازه کافی برای استفاده دانشجویان کالج و معلمان قابل دسترس هستند، همچنین ترغیب تشویق و آگاهسازی مردم شناسان در همه مراحل شغلیشان از جمله اهداف آن است.
با دقت و وضوحی که کتابهای این مجموعه دارند به طور یکسان برای دانشآموزان سطوح بالا و محدوده وسیعتری از خوانندگان درون یا بیرون از حوزه مردمشناسی آکادمیک کاربرد دارد؛ کسانی که میخواهند مطالب به روز و پیشرفتهای هیجان انگیز در این حوزه را مطالعه کنند.
گروه ویراستاران این مجموعه عبارتند: از جاناتان اسپنسر[4] از دانشگاه ادینبورگ و مایکل لامبک[5] از دانشگاه تورنتو و مدرسه اقتصاد لندن.
درباره نویسنده[6]
دکتر جان آر بوئن متولد 1951 میلادی، یکی از بارزترین و مشهورترین مردمشناسان دینی به ویژه اسلامی است. او استاد بخش هنر و علم در دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس و نیز استاد مدعو مدرسه اقتصاد لندن است. او تحصیلات خود را در رشته اسلام و جامعه در اندونزی به پایان رسانده است و از سال 2001 در فرانسه، انگلیس و آمریکای شمالی در زمینههای مختلفی از جمله مشکلات پلورالیزم، قانون و مذهب فعالیت داشته و به طور خاص در بازنگری آداب و قوانین مدنی اسلام در زمان معاصر کوشیده است.
جدیدترین کتاب او «زنان و مالکیت در زمینههای (شرایط اسلامی اندونزی[7]» در دست چاپ است. سایر آثار مهم او عبارتند از:
2017 Religions in Practice, 7th revised edition. New York: Routledge.
2017 Gender, Islam, and Law, WIDER Working Paper 2017/152. United Nations University, July 2017.
2016 On British Islam: Religion, Law, and Everyday Practice in Shari`a Councils, Princeton: Princeton University Press.
2015 Anthropology and Islamic Law, in Kristen Stilt and Anvar Emon, eds., Oxford Handbook on Islamic Law. Oxford: Oxford University Press.
2014 European States and Their Muslim Citizens: The Impact of Institutions on Perceptions and Boundaries, ed. John R Bowen, Christophe Bertossi, Jan Willem Duyvendak, and Mona Lena Krook. Cambridge: Cambridge University Press.
2013 Contours of Sharia in Indonesia, in Mirjam Künkler and Alfred Stepan, eds. Democracy & Islam in Indonesia, pp. 149-67. New York: Columbia University Press.
2010 Can Islam Be French? Pluralism and Pragmatism in a Secularist State. Princeton: Princeton University Press.
2007 Why the French Don't Like Headscarves: Islam, the State, and Public Space. Princeton: Princeton University Press.
2005 Fairness and Law in an Indonesian Court, in M. Khalid Masud, David S. Powers, and Ruud Peters, eds., Dispensing Justice in Muslim Courts: Qadis, Procedures and Judgments, pp. 117-41. Leiden: Brill.
2004 The Development of Southeast Asian Studies in the United States, in David L. Szanton, ed., The Politics of Knowledge: Area Studies and the Disciplines, pp. 386-425. Berkeley: University of California Press.
2003 Islam, Law and Equality in Indonesia: An Anthropology of Public Reasoning. Cambridge: Cambridge University Press (awarded the 2004 Herbert Jacobs Prize by the Law and Society Association for the "outstanding book" of 2003).
درباره کتاب
جان آر بوئن در کتاب «یک مردمشناسی جدید از اسلام» به ارائه شیوههای جدید نگرش به اسلام از دیدگاه مردم شناسانه میپردازد. او در فصل اول کتاب با عنوان «چگونه در مورد ادیانی مثل اسلام فکر کنیم؟» با ذکر نمونههایی که غالبا سنتهای رایج جوامع مسلمان، به جای قوانین و آداب و رسوم اصیل اسلامی مورد بحث و انتقاد قرار میگیرد، شیوه جدیدی برای ورود به بحث اسلام مطرح میکند و ابراز میدارد که اگر اسلام را به صورت مجموعهای از تکالیف و منابع تفسیری در نظر بگیریم، از منابع اسلامی، متون، ایدهها و روشهای آن این احساس برمیخیزد که مسلمانان در یک سنت بلند مدت و جهانی مشارکت دارند. اما از تکالیف اسلامی مثل عبادت، قضاوت و نزاع، قابلیت و ظرفیت همگام شدن، به چالش کشیدن و تنوع استنباط میشود. وی مینویسد: «تا اینجا همه چیز خوب است اما چیزی که من «مردمشناسی جدید اسلامی» مینامم تاکید بر این موضوع است که تحلیلها حاکی از تلاشهای فردی برای محکم چسبیدن به منابع و شکل دادن به تکالیف به شیوههای معناداری است. بسیاری از مردمشناسانی که امروزه به مطالعه اسلام میپردازند از زنجیره برداشتها و تفاسیر انسانی نهفته در جامعه شروع میکنند که تکالیف امروزی را در بین جوامع و در طول زمانها به هم پیوند میدهد.»
بوئن در ادامه بحث دو استراتژی تحلیلی مکمل را در نظر میگیرد:
1- تمرکز درونی (تفکر و احساسات درونی)؛ با عمیقتر کردن درکمان از مقاصد، مفاهیم و احساساتی که یک تکلیف خاص را در بر میگیرد، با توجه زیاد به تاریخچه و شواهد فردی. معنای پیروی زنان و مردان از دستور «تسلیم» که در خود واژه «اسلام» نیز نهفته است، چیست؟ آیا میتوان حس عمل و قدرت را از طریق تسلیم در برابر خدا بیشتر کرد؟ رهبران حرکتهای اجتماعی چگونه افراد را به وفاداری اسلامی برای به حرکت در آوردن پیروان فرا میخوانند؟
2- برونگشایی (حرکتهای اجتماعی و سیاسی)؛ نسبت اهمیت اجتماعی و شرایط برای این تکالیف دینی.
ما اغلب این کار را از طریق مرزهای اجتماعی انجام می دهیم تا درکمان را از چرایی ایدهها و تکالیفی که در جاهای مختلف شکلهای متفاوتی دارند، گسترش دهیم. چه ویژگیهایی از محیط اجتماعی- حرکتهای اجتماعی، فشارهای سیاسی، شکلهای جدید ارتباط- افراد بیشتری را به دنبال یافتن معنا از طریق تسلیم در عبادت میفرستد؟ چگونه چیدمانهای شهری و غیرشهریِ مثلا مصر امروزی احتمالات و محدودیتهای متفاوتی نسبت به لبنان، اندونزی یا آلمان نشان میدهد؟
در فصل دوم کتاب با عنوان «یادگیری»، بوئن از شیوههای سنتی یادگیری در اسلام مثل آموزش و یادگیری قرآن آغار میکند: «یادگیری دین برای مسلمانان با خواندن و یادگیری قرآن شروع میشود، همانطور که اولین بار حضرت محمد (ص) با دستور «اقرأ» از جانب خداوند توسط جبرئیل به او وحی شد و شروع به خواندن کرد.»
سپس تغییرات سیستمهای سنتی آموزش در جوامع اسلامی که دین محور بود و از قرآن و حدیث شروع میشد، را مورد بررسی قراد میدهد که چگونه به سیستمهای جدیدتر آموزشی در جوامعی چون اندونزی، یمن، ترکیه، مصر، پاکستان و به طور کلی آسیا و آفریقا، تبدیل شده و مدارس کشورهای مسلمان به سبک مدارس اروپایی درآمدند، اما همچنان مسلمانان در کنار سایر دروس رایج و رسمی مدارس اروپایی، درسهای دینی و قرآنی را نیز در برنامههایشان میگنجانند.
در ادامه از یادگیری اسلام به صورت یک نظام (سیستم؟) سخن میگوید که بعد از جنگ جهانی دوم رخ داد. زمانی که تعداد بیشتری از مسلمانان در مورد نظریات رقابتی اسلام در روزنامهها و کتابها مطالعه کردند و به مدارس جدیدی رفتند که باعث میشد به گونهای در مورد اسلام بنویسند که آموزش در سیستمهای سکولار یادگیری، از مهندسی گرفته تا سیاست، را منعکس میکرد. به خصوص در نیمه دوم قرن بیستم، تعدادی از پیشرفتهای به وجود آمده باعث تغییر شیوههایی شد که از طریق آنها برخی مسلمانان اسلام را میشناختند و نیز تغییر راههایی که ایدهها و احساساتشان را به دیگران منتقل میکردند (Marsden, 2005).
در فصل سوم با «کمال پارسایی از طریق عبادت» از تاثیر مدرنیته صحبت میکند و با ارائه مثالهایی از نماز، عبادات اجتماعی از قبیل ازدواج، طلاق، حج، نماز جماعت، و نیز سخنرانی و موعظه و حتی پوشش اسلامی در سه قاره به تغییرات ایجاد شده در نحوه انجام امور دینی توسط مسلمانان در طول زمان میپردازد. وی بیان میدارد که علی رغم اینکه اسلام به معنای تسلیم شدن است، مسلمانان به سادگی خیلی بیشتر از صرفا انجام کارهایی که خدا به آنها دستور داده، عمل میکنند، در نماز خواندن، در قربانی کردن، در انجام مناسک حج، در عبادات روزانه مثل نماز و روزه و حتی سبک لباس پوشیدن و صحبت کردن از اختیار و خلاقیت خود در شیوه فهم و انجام این اعمال استفاده میکنند.
در فصل چهارم به «تغییر شکل قربانی کردن» که یکی از عبادتهای مسلمانان است به مواردی از کشورهای اسلامی از قبیل مراکش و اندونزی اشاره کرده و انتقادهای مدرنیستی را مطرح میکند که باعث شده مسلمانان سعی در وفق دادن مراسم قربانی با شرایط خاص کشور فرانسه داشته باشند. و در ادامه از چالشهایی که در کشورهای غیر مسلمان برای مسلمانانی که قصد قربانی دادن دارند به وجود میآید، مثال میزند: مثل اعتماد به افراد در قربانی از طرف آنها به شیوه صحیح اسلامی از نظر نحوه انجام قربانی و یا زمان آن.
در فصل پنجم با عنوان «شفا و دعا»، استفاده از آیات و دعاها برای تغییر و یا تضمین سرنوشت و سلامتی به وسیله عواملی که قابل دیدن نیستند، مثل روح، اشیاء با خدا، را مطرح میکند. از شفا در فرهنگ مسلمانان و هندوها به نقل از Jayce Flueckiger (2006) و Alyson Callan (2008) مثال میزند.
فصل ششم کتاب با عنوان «تشکل پرهیزکاری» به تصوف، آرامگاهها و شیوخ، حرکتهای جهانی میپردازد.
فصل هفتم عنوان «قضاوت» را دارد که سیستم قضا را با ذکر مثالهایی از مراکش، ایران و اندونزی از جنبههای مردمشناسانه مورد بررسی و بحث قرار میدهد.
در فصل هشتم درباه مهاجرت و تطبیق و همگام شدن مهاجران با شرایط و الزامات کشور مقصد نکاتی را ذکر کرده و به موسسات دینی متعددی که در بریتانیا، فرانسه و آمریکا به دلیل حضور مسلمانان و پاسخگویی به نیازهای دینی آنها برپا شده اشاره میکند.
فصل نهم با عنوان «بسیج شدن»، از سایر نیازهای معمول انسانی مسلمانان سخن میگوید. اینکه شغل، آرامش و احترام به اندازه سایر مسائل فصلهای قبل یعنی، یادگیری، عبادت، قضاوت برای مسلمانان حائز اهمیت است. همین موضوعات است که بسیاری را وادار میکند که در این راه موعظه کنند یا حرکت نظاممند انجام دهند و یا مبارزه کنند. و همین موضوع است که سبب میشود بسیاری نتوانند انگیزهها و عملها را از هم تمییز دهند. وی میپرسد اعتقادات دینی، وفاداری اجتماعی و علایق سیاسی چگونه به هم مرتبط میشوند؟ و بیان میکند که نقش یک مردمشناس در اینجا این است که برای فهم علایق و عملکرد تک تک افراد از یک طرف و نقش افراد در حرکتهای اجتماعی وسیعتر از طرف دیگر تلاش کند.
در انتهای کتاب نیز یک فهرست از لغات و واژههای عربی جهان اسلام با رسم الخط عربی-انگلیسی به همراه توضیح معنای کامل لغات برای فهم بهتر خواننده انگلیسی زبان آورده شده است.
در پشت جلد این کتاب و همچنین در وبسایت کتابهای گوگل[8] در مورد این کتاب توضیح داده شده است که:
در این مطالعه قوی اما قابل دسترس، جان بوئن یک بررسی کامل در حوزه مردمشناسی اجتماعی برای ترویج اسلام از راههایی که بر قوانین سازنده آن، از نماز تا آموزش تا قضاوت و سازماندهی سیاسی تاکید دارد، انجام داده است. با شروع از قلب اسلام-الهام وفراگیری آموزهها در سرزمینهای عربی- بوئن نشان میدهد که چگونه مسلمانها متون و سنتهای اسلامی را با شرایط جامعهای که در آن زندگی میکنند تطبیق دادهاند. با رجوع به نمونههای مورد مطالعه در آسیا، آفریقا و اروپای شرقی برای بررسی هر حوزه اصلی از مذهب اسلام و زندگی اجتماعی، همچنین بوئن پیشرفتهای نظری در مردمشناسی اجتماعی را بیان میکند که مطالعه آن برای کسانی که به مطالعه اسلام علاقهمند هستند و کسانی که پیشرفتهای اخیر در حوزه مردمشناسی را پی میگیرند ضروری است.
اما چند نکته نیز پیرامون کتاب قابل توجه و بررسی است:
- نمیتوان کار بوئن را، یک بررسی کامل و جامع در وضعیت مردمشناسی تمامی جوامع اسلامی دانست چرا که به مصادیقی از جوامع اسلامی نپرداخته؛ علاوه بر این که مشخص نیست کشورهایی هم که به آنها پرداخته بر اساس چه مبنایی گزینش شدهاند یا این که به صورت اتفاقی و موردی آنها را برگزیده است؟
- جوامع اسلامی، آغشته با فرهنگ و ارزشهای اجتماعی ویژه خود هستند و الزاما همه این آداب و سنن اجتماعی، اسلامی نبوده و منشأ اسلامی ندارند و از این رو در تحقیقات مردمشناسی، بایستی مرز بین متون و منابع اصیل اسلامی با آنچه در جوامع اسلامی وجود دارد، کاملا روشن شود.
- از طرف دیگر اختلاف سنتها و شریعتها در کشورهای اسلامی بسیار زیاد است و نمیتوان تمام این جوامع را یکسره و یگانه دید بلکه در هر مورد و در هر جامعهای، بایستی جداگانه به مردمشناسی آن پرداخت؛ به ویژه در این خصوص تفاوت بسیار مسایل حقوقی و قضایی جوامع اسلامی باید حایز اهمیت است.
- مبانی تئوریک و روش شناختی کتاب روشن نیست؛ به ویژه در تحلیلهای آن، حدود تحقیق را در مطالعات مردمشناسی جوامع مشخص نکرده و در هر مورد، از هر کشوری مثالی میآورد مانند فصل 5 و 6 و 7 و غیره؛ در حالی که به دلیل گستردگی جوامع اسلامی و وسعت مسایل و ارزشها و سنتهای اسلامی در هر کشور، در هر مورد خاصی بایستی به تحقیق جداگانه دست زد و لذا نمیتوان ادعای وبسایت کتابهای گوگل در مورد کامل بودن این پژوهش را پذیرفت.
- هرچند در فصل چهارم به وفق دادن بعضی آداب اسلامی با شرایط مدرنیستی جوامع اشاره داشته، اما باید توجه داشت که تغییر آداب و رسوم اسلامی در کشورهای اسلامی، به سبب تاثیرپذیری آنها از فضای مدرنیسم در قرن حاضر است که سبب شده مسلمانان از آداب و رسوم دینی خود، به سبب نفوذ فرهنگ اومانیستی مدرنیستی، عقبنشینی کنند.
- در مطالعات مردمشناسی جوامع اسلامی، میتوان به این نکته توجه کرد که اسلام، یک سیستم و نظام هماهنگ است که قوانین و احکام گوناگون آن با یکدیگر مرتبطاند و هر یک دیگری را تایید و همافزایی میکنند و دارای جنبههای اصل و فرع هستند؛ در حالی که این کتاب نتوانسته این وجه را نشان دهد.
[1] A New Anthropology of Islam
[2] John Richard Bowen
[3] New departures in anthropology
[4] Jonathan Spencer
[5] Micheal Lambek
[6] [https://anthropology.artsci.wustl.edu/bowen_john]
[7] Women and Property in Indonesian Islamic Contexts (senior editor, with Arskal Salim). Leiden: Brill.
[8] Google Books